Instalacje elektryczne mnożą się w naszym otoczeniu na potęgę, samochody to już dziś mobilne superkomputery naszpikowane czujnikami i elektroniką. W średniej wielkości samochodzie znajduje się około 3 kilometrów przewodów elektrycznych! To samo dzieje się wokół nas, sprzęty domowe, monitoring, alarmy, maszyny przemysłowe wszystkie te urządzenia wymagają kolejnych kilometrów przewodów.

Jak więc radzić sobie z przerwanym przewodem, w jaki sposób go wymienić, kiedy nie da się lub nie jest opłacalna wymiana całej wiązki?

Klasycznym rozwiązaniem, znanym i stosowanym od lat jest łączenie przewodów przy pomocy cyny, lutownicy i późniejszego owinięcia połączenia taśma izolacyjną. Odpowiednio wykonane połączenie oczywiście będzie trwałe, ale można to zrobić szybciej! I można to zrobić w każdych warunkach, nie tylko tam, gdzie mamy dostęp do elektryczności i możliwość dotarcia lutownicą.

Używając szczypiec do izolacji, odcinamy równo przewód, następnie ściągamy z niego izolacje (ok 1 cm), drugi przewód przygotowujemy analogicznie. Odcinamy odpowiedni odcinek koszulki termokurczliwej i nakładamy go na jeden z przewodów i przesuwamy dalej, aby nie przeszkadzał. Łączymy ze sobą przewody czołowo w taki sposób, aby linki obu przewodów przeniknęły się nawzajem. Następnie skręcamy połączenie rękoma, na tym etapie przewody powinny się już siebie trzymać. Teraz czas na lutowanie.

Możemy okręcić połączenie cyną, którą później podgrzejemy lub podgrzewać ją bezpośrednio nad łączonymi linkami. Kiedy gorąca cyna przeniknie do środka łączonych linek, uzyskujemy mocne połączenie. Nasuwamy wówczas koszulkę na całość zlutowanego połączenie, aby szczelnie je przykrywała. Zaleca się, żeby koszulka z obu stron przykrywała przynajmniej 1 cm izolacji przewodu. Dzięki temu klej znajdujący się na koszulce uszczelni przewody, a połączenie stanie się wodoodporne.

To rozwiązanie cechuje szybkość wykonania. Praca ogranicza się do przygotowania przewodów. Czyli tak jak przy sposobie 1 ucinamy równo przewody, usuwamy z końców izolację, następnie dobieramy odpowiednią złączkę, biorąc pod uwagę przekrój przewodu. Wsuwamy przewód do metalowej tulejki, która znajduje się w środku złączki. To, co teraz musimy zrobić to zacisnąć tulejkę.

Najlepiej używać do tego profesjonalne szczypce do zaciskania konektorów. Będziemy mieć pewność, że nie uszkodzimy warstwy izolacyjnej, a nasze połączenie będzie wodoodporne. Zaciśnięta tulejka złączy mechanicznie przewody. Ostatnim krokiem pozostaje ogrzanie końcówek złączki za pomocą podgrzewarki gazowej tak, aby koszulka uszczelniła całość połączenia. Tak przygotowane połączenie cechuje wysoka odporność na drgania oraz niekorzystne warunki w tym wilgoć.

Trzeci sposób, który chciałbym Wam przedstawić to połączenie wykonane za pomocą złączek termokurczliwych z cynowym pierścieniem w środku. Wykonanie takiego połączenia jest banalnie proste i jedyne czego wymaga to przygotowanie przewodu jak w pozostałych prezentowanych sposobach. Wsuwamy następnie przewody do odpowiednio dobranej złączki i podgrzewamy całość.

Temperatura sprawi, że cynowy pierścień połączy odsłonięte przewody, natomiast końce zostaną uszczelnione kurczącą się tulejka złączki. I to tyle, przewód został naprawiony, połączenie jest trwałe mechanicznie, zlutowane, a na dodatek zabezpieczone mechanicznie oraz przed wilgocią.

Koszulki termokurczliwe, występują w różnej formie. Mogą być w szpuli, mogą być cięte na 10 centymetrowe odcinki lub dłuższe ponad metrowe. To, co ważne, to średnica. Ta skurczona i rozciągnięta. Od średnicy rozciągniętej zależy czy przewód zmieści się w świetle koszulki, natomiast po zgrzaniu interesuje nas średnica skurczona. Jeżeli będzie mniejsza niż średnica przewodu to, uzyskamy szczelne, wodoodporne połączenie.

Złączki zaciskowe termokurczliwe są idealne do realizacji wodoszczelnych połączeń chroniących przed dużymi naprężeniami. Występują w różnych średnicach, a ich identyfikację ułatwiają kolory.

Nasz superbohater, a w zasadzie superbohaterka. Opracowana specjalnie z myślą o zastosowaniach, w których bardzo wysoki stopień niezawodności ma zasadnicze znaczenie. Lutownicze złączki termokurczliwe są szczególnie zalecane w miejscach, do których dostęp jest utrudniony. Tutaj również identyfikacja rozmiaru jest ułatwiona poprzez zastosowanie odpowiedniego koloru.

I na koniec aktorzy drugiego planu, czyli szczypce do ściągania izolacji Super 5, to chyba najprzyjemniejsze w obsłudze szczypce, jakie miałem w rękach. Mają dwie funkcję, potrafią przeciąć przewód (do 2 mm) oraz ściągnąć izolację z żyły (5-12 mm). Bardzo przyjemna praca!

Szczypce do zaciskania złączy kablowych bardzo ułatwiają pracę. Zastosowana na ich szczękach identyfikacja kolorystyczna ułatwia dopasowanie odpowiedniego rozmiaru. Jednym ruchem dłoni możemy zacisnąć złączkę w dwóch miejscach, gwarantując, że przewód nie wysunie się z niej.

Pora na parę słów o palnikach. Do wygrzania koszulek i złączek używałem dwóch palników, pierwszy to kieszonkowa podgrzewarka Blue Fire, bardzo kompaktowa lekka i poręczna. Większy palnik Power Big 410 ml to już poważniejsze rozwiązanie z regulacją płomienia i temperatury, większym 40 ml zbiornikiem na gaz. Jego podstawa pozwala na stabilne ustawienie go na stole, dzięki czemu uwalniamy dwie ręce. Temperatura płomienia jest również imponująca, to aż 1350 °C.

Jak można zauważyć powyżej temat łączenia przewodów elektrycznych jest bardzo obszerny, jednak mam nadzieję, że w kilku słowach przedstawiliśmy ich charakterystykę i zastosowanie. Profesjonalne koszulki termokurczliwe, palniki oraz złącza zaciskowe można odnaleźć w szerokiej ofercie Berner i zachęcamy do zapoznania się z nią!