Różnica między tradycyjną kotwą, a kotwą chemiczną jest zasadnicza – te tradycyjne działają na zasadzie rozporu materiału w otworze natomiast mocowania chemiczne sklejają mocowany element z materiałem. Czym więc jest masa kotwiąca? W dużym uproszczeniu jest to połączenie dwóch głównych komponentów – żywicy oraz utwardzacza mieszanych za pomocą mieszalnika statycznego. Połączone ze sobą substancję wiążą się uzyskując pożądaną moc.

Głównym składnikiem mas kotwiących są żywice:

-nienasycone żywice poliestrowe, zawierające styren

-epoksydowo akrylowe zwane również jako winyloestrowe, zawierające styren

-winyloestrowe

-epoksydowe

Żywice mogą występować również wraz ze składnikiem mineralnym, powstałe w ten sposób kotwy chemiczne nazywamy hybrydowymi:

-hybrydowa zaprawa poliestrowa

-hybrydowa zaprawa winyloestrowa

Żywice o najlepszych parametrach adhezyjnych to żywice epoksydowe, poliestrowe i winyloestrowe. W połączeniu z odpowiednim utwardzaczem tworzą niezwykle trwałe, odporne na czynniki chemiczne i wodę wiązania. Gwarancją sukcesu w stosowaniu kotw chemicznych są wysokiej jakości składniki oraz mieszadło zapewniające dokładne wymieszanie komponentów w odpowiedniej proporcji. Żywica epoksydowa jest najmocniejszą stosowaną żywicą, zapewnia ona bardzo sztywne, stabilne i wytrzymałe połączenie. Co ciekawe masy z udziałem żywic poliestrowych i winyloestrowych kurczą się podczas wiązania o około 8% natomiast te z udziałem żywicy epoksydowej zaledwie o 2%. Dlaczego jest to ważny parametr? W pewnych warunkach duży skurcz masy kotwiącej może spowodować groźne naprężenia materiału i właśnie dlatego masy kotwiące zawierające żywice epoksydowe są tak pożądane. Czynnikiem, na który warto zwrócić uwagę jest również odporność na wodę, tutaj również górują żywice epoksydowe. Ich struktura nie zawiera grup estrowych podatnych na hydrolizę dzięki czemu masy epoksydowe są zdecydowanie bardziej odporne na działanie wody.

Są to masy kotwiące powstałe na skutek połączenia składnika organicznego (żywicy i utwardzacza) oraz składnika mineralnego (cementu i wody). Charakteryzują się obniżoną wrażliwością na nieodpowiednio oczyszczone otwory, wysoką odpornością termochemiczną, odczyn zasadowy takiego wiązania umożliwia spojenie elementów z czarnej stali. Hybrydowe kotwy chemiczne nie nadają się do stosowania pod wodą.

Wszystkich miejsc zastosowania popularnych mas kotwiących nie sposób wyliczyć, bowiem jest to tak uniwersalny produkt, że nadaję się do zastosowania praktycznie wszędzie. Beton, kamień, cegła, cegła dziurawka, beton komórkowy czy ceramiczne pustaki budowlane nie są barierą do stosowania technologii kotwienia chemicznego.

Zaletą stosowania chemii kotwiącej jest fakt, że połączenie to nie rozpręża się jak tradycyjna kotwa, dzięki czemu może być stosowne w miejscach narażonych na uszkodzenie, popękanie czy odrywanie kawałków konstrukcji. Szczelne wypełnienie otworu zapewnia kontynuację barier izolacyjnej tak więc bez trudu można ją stosować w newralgicznych punktach takich mocowanie do elewacji barier balkonowych czy uchwytów pod markizy.

Szerokie zastosowanie mas kotwiących, wynika z faktu, że w odróżnieniu od kotew klasycznych nie rozpierają materiału. Dlaczego to takie ważne? Wyobraźmy sobie zatem uszkodzony, popękany beton, w którym musimy zamocować barierki. Użycie klasycznej kotwy mogło by spowodować dalsze kruszenie materiału w efekcie czego nie trudno wyobrazić sobie całkowite zniszczenie powierzchni. Masy kotwiące natomiast mają taką zaletę, że zamiast rozpierać otwór sklejają go wzmacniając dodatkowo konstrukcję.

Kotwienie chemiczne jest również odporne na wibracje, stanowi barierę hydrofobową oraz termiczną. Rozwiązanie to świetnie się sprawdza w mocowaniach barier, markiz bram i innych elementów wymagających trwałego przytwierdzenia.